مشاور و روانشناس می‌توانند مشکلات روانشناختی در افراد جامعه را شناسایی، توصیف، تحلیل و تبیین کنند و برای درمان آنها راه حلی مناسبی ارائه دهند. این امر می تواند در نهایت منجر به ارتقاء بهداشت روان افراد جامعه شود.

اختلالات و مشکلات روانشناختی از جمله عوامل کاهش دهنده بهداشت روان جامعه به شمار میرود که متاسفانه با توجه به توسعه علمی و اقتصادی کشورها، رو به افزایش بوده و در برخی مواقع بحرانی و بیماری های همه گیر نظیر کروناویروس تشدید نیز شده است. به ویژه بر اساس مطالعات محققان روانشناسی، در دو سال اخیر به دلیل ایجاد و گسترش کروناویروس می توان تشدید و گسترش روزافزون اختلالات عاطفی، اعتیاد، طلاق، ناسازگاری‌های فردی و اجتماعی را مشاهده کرد.

در دانشنامه آزاد جهانی مشاوره به شرح زیر تعریف شده است:  مشاوره، مشورت و دریافت کمک اطلاعاتی دربارهٔ یک موضوع است که بین مراجع (کمک‌گیرنده) و متخصص (مشاور) انجام می‌گیرد. مشاوره در موضوعات و زمینه‌های مختلف علمی و برای اهداف گوناگون انجام می‌شود که در میان مردم، بیشتر جنبهٔ روان‌شناختی آن (مشاورهٔ روان‌شناسی) معروف است که هدف از آن بهبود وضعیت روحی–روانی و کیفیت‌بخشی به زندگی مراجع از جهت روانی‌است. مشاور، در مشاوره‌های خانواده، شغلی، تحصیلی و توان‌بخشی نیز از مهارت‌های روان‌شناختی کمک می‌گیرد. . مشاوره اطلاعاتی و مشاوره ژنتیک نیز از انواع مشاوره‌اند که ارتباط مستقیم و مشخصی با روان‌شناسی ندارند.“

مشاور در ابتدا میزان آمادگی زوجین برای ازدواج را مورد ارزیابی قرار می دهد. سپس ویژگی های شخصیتی و اختلافات بین آنها را بررسی می کند. در ادامه، زوجین را در جریان اختلافات قرار می دهد. در انتها به زوجین یاد می دهد که چگونه با این مشکلات روبه رو شوند.

معمولا اختلافات زوجین مربوط به ویژگی های شخصیتی، اختلاف طبقاتی، سنی، فرهنگی، قد، تحصیلات، عقاید مذهبی و ... می شوند.